Media a dziecko

WPŁYW MEDIÓW NA DZIECKO W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

Współczesna dydaktyka i technologia kształcenia traktują media jako niezbędny element racjonalnie zorganizowanego procesu nauczania-uczenia się. Media te mogą pełnić różne funkcje w zależności od zadań dydaktycznych. Można stwierdzić, że media wpływają na rozwój dziecka poprzez trzy funkcje, jakie pełnią w edukacji:

• funkcja poznawczo-kształcąca polega na tym, że media rozszerzają pole poznawcze uczących się przez udostępnienie im całej, rozległej rzeczywistości, rozwijając jednocześnie ich procesy percepcyjne, intelektualne i wykonawcze. Dziecko za pomocą mediów może oglądać np. autentyczne organizmy afrykańskie w ich naturalnym środowisku czy fragmenty rzeczywistości, które są niedostępne bezpośredniej obserwacji, gdyż w swej naturalnej postaci są zbyt małe lub zbyt duże;
• funkcja emocjonalno-motywacyjna jest silnie związana z funkcją poznawczo-kształcącą, Media dydaktyczne nie tylko wywołują silne przeżycia intelektualne, ale również wzruszenia, przeżycia emocjonalno-ekspresyjne, przez co rozbudzają zaangażowanie, zaciekawienie i zainteresowanie materiałem nauczania. Między emocjami a motywacją istnieje ścisły związek. Dlatego media, oddziałując na sferę emocjonalną człowieka, tym samym uruchamiają u niego określone procesy motywacyjne. Uczenie się bez należytych emocji i motywacji jest nieefektywne;
• funkcja interkomunikacyjna polega na tym, że niektóre media, np. oparte na technice komputerowej, rozwijane na bazie komputera, nie tylko przekazują komunikaty, ale również umożliwiają wzajemne komunikowanie się, prowadzenie dialogu, co dotychczas było atrybutem jedynie ludzi.

Należy mieć świadomość zagrożeń płynących z niekontrolowanego oglądania TV przez dzieci, przeciwdziałać tworzeniu się złych przyzwyczajeń, a wręcz pracować nad tym, by TV mogła wywierać pozytywny wpływ.

Zagrożenia  wpływające z nadmiernego oglądania telewizji:

• Telewizja dostarcza wielu wrażeń wzrokowych i słuchowych. Ciągłe ich doznawanie obciąża system nerwowy dziecka, zmusza je do nieustannej pracy, a tym samym prowadzi do zmęczenia. Przejawia się to słabszą koncentracją uwagi, niepokojem ruchowym, mniej sprawnym wykonaniem różnych czynności, drażliwością.
• Częste oglądanie filmów ogranicza najczęściej inne zajęcia, przede wszystkim ruchowe i pobyt na powietrzu Ograniczenie to ma negatywny wpływ na dzieci znajdujące się przecież w okresie intensywnego rozwoju fizycznego.
• Długie przesiadywanie przed ekranem telewizora obniża inicjatywę, twórczą wolę, fantazję i odpowiedzialność.
• Telewizja zmniejsza ilość czasu, jaki rodzice poświęcają dzieciom, zwłaszcza na wspólne działanie.
• Dzieci, obserwując agresję w filmie, często odtwarzają ją w reakcjach z kolegami.
• Dzieci przestają słuchać, uważać. Oglądając TV nie muszą sobie nic wyobrażać ( podczas czytania czy słuchania jest to konieczne ) - tu mają gotowe obrazy. Umiejętność słuchania wymaga zdolności tworzenia obrazów wewnętrznych. Dzieci stają się bierne - wygasa ich wewnętrzna aktywność.
• Telewizja wywiera także wpływ na kształtowanie się postaw, dostarcza wzorów, modeli postępowania. Podczas oglądania filmów dzieci identyfikują się z bohaterem, nawet z przestępcą.